
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny znajduje się na rynku głównym miasta i stanowi najcenniejszy zabytek architektury sakralnej w Pagu. Kamień węgielny położono 18 maja 1443 roku, czym rozpoczęła się wieloletnia budowa tego kościoła.
Hale solne mają status zabytku, a znajdują się naprzeciwko centrum Prosiki. Świadczą one o utylitarnej architekturze minionych czasów i znaczeniu produkcji soli dla populacji Pagu. Pierwsze trzy magazyny zostały wybudowane w XVII wieku, a pozostałych sześć w czasie Drugiej administracji austriackiej.
W okresie panowania weneckiego obywatele Pagu byli zwolnieni z udziału w wojskowych akcjach wojennych, ponieważ produkcja soli uważana była za niezwykle ważną. Ivan Petar Kašić zrzekł się jednak tego przywileju i wziął udział w jednej z najważniejszych bitew w historii: bitwie pod Lepanto w 1571 roku.
Nie wiadomo od kiedy dokładnie na Pagu produkuje się sól. Produkcja soli na terenach Chorwacji została po raz pierwszy wspomniana w książce prof. Candide'a z Uniwersytetu Neapolitańskiego z 1912 r. pod tytułem “Saliny Adriatyckie”.
W Galerii Etno Towarzystwa Kultury i Sztuki "Družina" znajduje się wiele cennych przedmiotów: typowe bluzki z Pagu ozdobione koronką z Pagu, stroje ludowe damskie i męskie, różne ubrania, zabytkowe meble i fotografie świadczące o dawnym życiu w Pagu.
Kościół św. Franciszka został wybudowany w drugiej połowie XV wieku w północnej części Starego Miasta. Prace nad fasadą trwały do drugiej dekady XVI w. W 1785 r. rozwiązano przyległy klasztor należący do zakonu Minorytów.
Strona 2 z 7