Hale solne mają status zabytku, a znajdują się naprzeciwko centrum Prosiki. Świadczą one o utylitarnej architekturze minionych czasów i znaczeniu produkcji soli dla populacji Pagu. Pierwsze trzy magazyny zostały wybudowane w XVII wieku, a pozostałych sześć w czasie Drugiej administracji austriackiej.
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny znajduje się na rynku głównym miasta i stanowi najcenniejszy zabytek architektury sakralnej w Pagu. Kamień węgielny położono 18 maja 1443 roku, czym rozpoczęła się wieloletnia budowa tego kościoła.
Wieża Kamerlengo przestała istnieć w swojej pierwotnej formie. Dziś w pomieszczeniach dawnej wieży mieści się administracja miejska, a w lecie ratusz służy jako przestrzeń wystawiennicza dla różnych artystów.
Do połowy XIX wieku miasto Pag otoczone było dużymi i pięknymi murami z wieżami obronnymi. Pag miał kilka bram miejskich; największa z nich znajdowała się na odcinku Katine i nosiła nazwę Porta Marina. Z tej bramy zachowało się tylko nadproże księcia Mikołaja Tiepolo. Mała Brama znajdowała się nieco dalej na południe.
Sveti Vid (św. Wit) jest najwyższym szczytem wyspy Pag i leży 348 m n.p.m. Mały kościółek św. Wita został wybudowany w XIV wieku.
Nowy most łączący nowe miasto Pag z Prosiką zastąpił betonowy most z początku XX wieku. Most jest lekko zaadaptowaną repliką starego mostu weneckiego, zbudowanego w 1737 roku według projektu słynnego weneckiego architekta Giambattisty Lodoli.