
Do połowy XIX wieku miasto Pag otoczone było dużymi i pięknymi murami z wieżami obronnymi. Pag miał kilka bram miejskich; największa z nich znajdowała się na odcinku Katine i nosiła nazwę Porta Marina. Z tej bramy zachowało się tylko nadproże księcia Mikołaja Tiepolo. Mała Brama znajdowała się nieco dalej na południe.

Hale solne mają status zabytku, a znajdują się naprzeciwko centrum Prosiki. Świadczą one o utylitarnej architekturze minionych czasów i znaczeniu produkcji soli dla populacji Pagu. Pierwsze trzy magazyny zostały wybudowane w XVII wieku, a pozostałych sześć w czasie Drugiej administracji austriackiej.

Już pod koniec XIX wieku miasto Pag posiadało jeden z pierwszych zegarów słonecznych w Europie. Oznaczenie 15 południka znajduje się około 5 km od Pagu na drodze żwirowej, w obszarze nazwanym św. Maria Magdalena, a w linii przecięcia znajduje się marmurowy znak.

Nowy most łączący nowe miasto Pag z Prosiką zastąpił betonowy most z początku XX wieku. Most jest lekko zaadaptowaną repliką starego mostu weneckiego, zbudowanego w 1737 roku według projektu słynnego weneckiego architekta Giambattisty Lodoli.
Budowa klasztoru Benedyktynek pod wezwaniem św. Małgorzaty rozpoczęła się zaraz po założeniu nowego miasta Pag ku pamięci dawnego kościoła i klasztoru na Starym Mieście.

Wieża Skrivanat jest jedyną z dziewięciu wież obronnych Pagu, która przetrwała. Została zbudowana w XV wieku i zachowała się w oryginalnej formie.
- start
- Poprzedni artykuł
- 1
- 2
- 3
- Następny artykuł
- koniec